Itzik Manger
altmodische balade
(1. Strophe)
doß lidl is alt. nor ß’schat nischt,
as men singt eß fun zeit zu zeit,
derikerscht winter beim ouwn,
wen ß’waremen sich oreme leit
un ß’zitern di verbeß bei dem kiln teich.
Das Lied ist alt. Aber es schad‘ nichts,
wenn man es singt von Zeit zu Zeit,
vor allem im Winter beim Ofen,
wenn sich wärmen die armen Leut
und es zittern die Weiden am kühlen Fluß.
אַלטמאָדישע באַלאַדע
דאָס לידל איז אַלט. נאָר ס’שאַט נישט,
אַז מען זינגט עס פֿון צײַט צו צײַט,
דערעיקרשט װינטער בײַם אױװן,
װען ס’װאַרעמען זיך אָרעמע לײַט
און ס’ציטערן די װערבעס בײַ דעם קילן טײַך.